lunes, 9 de marzo de 2009

Perfume de jazmín

Aqui hos deixo un poema sobre uns sentiments molt fors que vaix tenir fa un temps, molts han sigut els intents que vaix fer, pero no ho plasmava be, avui, despres de bastan de temps, de cop,m'e vist realment capas de plasmmar aquets sentiments, ho he fet , i la vritat es que per fi he explicat el que volia, aqui hos el deixo per compertirlo am vosaltres.




Perfume de Jazmín




Blanco sin color
esperanza sin razón
el perfume y su olor
vuelve mi corazón
La alegría de sentir
un sentimiento olvidado
mi corazón vuelve a latir
aunque se que será en vano

El sabor de sus labios
tan dulçe como la miel
rozandome con sus manos
jazmín sobre su piel

Esta pasíon escondida
esta pasión sim mostrar
el temor de ser vencído
el temor de no soñar

Un amor tan impossible
un amor que no es verdad
para mi es tan insufrible
tan cruel como la realidad

La flor es ya marchita
la flor se se ha muerto ya
de un calor fué venída
con un frío ahora se va

Eterno vacío
eterno amor
en el olvído ha caído
vuelve el dolor

Invierno tardío
oscuridad sin perdón
si tu decisión es mi destíno
acaba ya con mi corazón

Una vida que ahora avanza
sin rumbo y sin fín
ahora solo me queda pegado
su perfume de jazmín

5 comentarios:

Javi dijo...

Oh veig que per fi l'has perfeccionat, molt bona tiu t'ha qudat guapisima

Kiliranshero dijo...

gracies :)
pro com veus, el que al principi volia que fos una cançó la he passat a poema, noser, nessesitava fer-ho aixi.

blanco de luna dijo...

Gracies per compartir-ho amb nosaltres.

月白色 dijo...

M'he quedat sense paraules. Ets el millor!!!

azul del mar dijo...

Creo en ti,confio en ti,te apoyo,te admiro,algun dia quiero llegar a escribir como tu.